Μοιάζει με κινέζικο μαρτύριο…
Μέχρι και στο τελευταίο μου κύτταρο η απόρριψη σου ξεχείλισε.
Και κάθε φορά εκεί που αρχίζω να το παίρνω απόφαση ότι είμαι το γελοιωδέστερο και πιο ανεπιθύμητο άτομο πάνω στη γη, μου λες κάτι τόσο βαθύ και όμορφο που μένω μουδιασμένη, μη ξέροντας τι να πω, τι να σκεφτώ, τι να κάνω…
Δεν υπάρχει χώρος να το φυλάξω να το νανουρίσω να το καλοπιάσω να μείνει να ριζώσει και ν’ανθίσει. Πώς να κάνω χώρο, τι να πρωτοδιώξω που έτσι κι αρχίσω να ανοίγω τα «κουτιά» που κακοφορμίζουν μέσα μου θα γιγαντωθούν όλοι οι δαίμονες που με τόσο κόπο κατάφερα να συρρικνώσω…
Τι να κάνω… τι θ΄απογίνω…
Πώς διαβάζονται τα εξωσχολικά βιβλία…
-
Μόνες στο σπίτι με τον μπαμπά που έχει κι από πάνω άδεια είναι ό,τι
χειρότερο μπορεί να μας συμβεί. Καλά, για θάλασσα ούτε κουβέντα. -Πάρτε
κανένα βιβλίο κ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου