Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

MIRRORS...


Παντού καθρέφτες, σε μια φάση που δεν αντέχεις να τους βλέπεις ούτε κυριολεκτικά, ούτε μεταφορικά...
Κι οι πιο σκληροί, τα μάτια των φίλων σου, όπου βλέπεις την κατάντια σου σε όλο της το μεγαλείο!
Που θα πάει αυτό;
Ένας φίλος μου είπε: "πιάσε πάτο" για να έχεις ελπίδα να σηκώσεις κεφάλι.
Όμως είναι πολύ βαθιά ακόμα κι εγώ σε ελεύθερη πτώση...

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ...

Μου δίνεις την εντύπωση ότι η παρέα μου σου είναι αγγαρεία, που νιώθεις την υποχρέωση να υποστείς...
Με θυμάσαι κάπου κάπου και μου γνέφεις όπως σε κείνα τα σκυλάκια που ξέρεις ότι είναι διαθέσιμα όπως και να τα μεταχειριστείς
και η άμεση ανταπόκριση μου, αντιληπτή ή όχι, με ισοπεδώνει...

ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΟΥ...

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό δεν ξέρω τι θα γίνω

Σαν ακούρδιστο ρολόι που δεν παίρνει πια στροφή
το μυαλό μου έχει μείνει στη δική σου τη μορφή

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό δεν ξέρω τι θα γίνω

Πίνω από τις εννιά το βράδυ και έφτασε τρεισήμισι
και το νου μου βασανίζει η δική σου θύμηση

Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω
κι όταν τελειώσει το πιοτό δεν ξέρω τι θα γίνω