JUST A LITTLE...

Για να αλλάξει κανείς τη στάση και τη συμπεριφορά του, εκτός του ότι είναι δύσκολο, πρέπει πρώτα να πειστεί για το λάθος.
Προσωπικά θέλω να έχω δικαίωμα στο λάθος. Δικαίωμα να λέω που και που τη λάθος λέξη σ΄αυτούς που αγαπώ, όταν δεν είμαι συγκεντρωμένη. Να είμαι ρε αδερφέ λίγο χαλαρή. Να μην είναι έτοιμοι να μου θυμώσουν ή να πληγωθούν και κυρίως να μην είναι έτοιμοι να με "τιμωρήσουν". Να με γνωρίζουν, να με εμπιστεύονται και να με αποδέχονται λίγο περισσότερο. Just a little bit ...
Και όποιος ενδιαφέρεται αρκετά, δεν μπορεί παρά να σε γνωρίσει, να δει σε ποιο επίπεδο μπορεί να σ΄εμπιστευτεί, και να επιλέξει αν σε θέλει στη ζωή του.
Βέβαια, υπάρχουν και ¨βλαμμένοι" ανίκανοι να εμπιστευτούν και συ τους αγαπάς.
Ε, τότε... το μόνο που χρειάζεσαι είναι καρδιά ...ΧΧΧΧL

ΑΓΑΠΗ...

Ποιος καιγεται απόψε
και μύρισε η πόλη αγάπη;

Fire - fractal art by Vicky Brago-Mytchell

LIFE IS SHORT...

Thay say, it takes a minute
to find a special person
an hour to appreciate them
a day to love them
but then an entire life
to forget them...

STAND-BY...

...κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει, περνούν οι ώρες, οι μέρες, τα χρόνια και κάποια στιγμή βλέπεις στον καθρέφτη μια φιγούρα που δεν είναι δική σου. Κι η σιωπή, εκκωφαντική!

Η διαπροσωπική μας ευπάθεια λέει ευθύνεται για τα κολλήματα του νου και τα δυσλειτουργικά νοητικά σχήματα που δικτυώθηκαν στον εγκέφαλο εξ απαλών ονύχων και τον μετέτρεψαν σε ζούγκλα.

Μονομανίες και διαστροφικές συνήθειες, δημιουργικές μεν - αντικοινωνικές δε...

Χώρο, ζωτικό χώρο ν΄αναπνέεις και να κινείσαι κι είναι αρκετό.

ΜΙΖΕΡΙΑ...

Όσο και να προσέχεις δεν μπορεί κάπου θα πεις τη λάθος λέξη, που δεν θα περάσει απαρατήρητη γιατί ακριβώς υπάρχει κάποιος που την ψάχνει και την περιμένει...
Δεν υπάρχουν αληθινά large άνθρωποι... ψάχνουν όλη την ώρα για σημεία που είσαι ανεπαρκής, κι όποιος ψάχνει βρίσκει...

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΙΟΥ...

Αστεροειδής "έρως"

Ο έρωτας έρχεται χωρίς προειδοποίηση.
Υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι μπορείς να το σταματήσεις στην αρχή, αν απομακρυνθείς.
Έτσι είναι, μόνο που στην αρχή συνήθως το υποτιμάς...
Όταν αρχίζεις να το ψυχανεμίζεσαι είναι ήδη αργά...

Αν είσαι τυχερός ζεις μέσα απ΄την προσμονή και μεθάς.
Κι αν είσαι μόνος σ΄αυτό, τι γίνεται; Θέτεις τη ζωή σου σε αναμονή. Η ζωή σου μετράει μέρες, ώρες, στιγμές απουσίας...

Μπορείς να το διαχειριστείς - με κόπο, με ή χωρίς απώλειες. Συμβαίνει κάθε μέρα.
Πως τα καταφέρνεις; Μα με γενναιότητα φυσικά...

Ένας ρόλος πάνω - ένας ρόλος κάτω, δε βαριέσαι...

ΕΠΑΦΕΣ...

Όμορφο να σε σκέφτονται και να σε παίρνουν τηλέφωνο γιατί ξέρουν ότι το χρειάζεσαι...
Όμως το αληθινά όμορφο είναι να σε παίρνουν γιατί θέλουν να μοιραστούν κάτι μαζί σου, τη χαρά τους την αγωνία τους τις ανασφάλειες τους.
Να σου ζητούν να βγείτε παρέα, γιατί θα περάσετε όμορφα μαζί κι όχι σαν καθήκον προς κάποιον που αγαπούν, άρα οφείλουν να είναι κομμάτι της ζωής του.

Τσάι και συμπάθεια... Δεν είν΄κακό... Άχρηστο είναι. Σαν πληγές που τις σκαλίζεις και δεν κλείνουν ποτέ.
Δεν σ΄αφήνει να πας παρακάτω, ακόμα κι αν το παρακάτω είναι να βουτήξεις στο γκρεμό...